Астаналық Гүлжазира Қалжановаға бірнеше диагноз қойылған. Оның бір көзі көрмейді, екі жамбасына протез қойылған, ең ауыры – 25 жылдан бері демікпемен күресіп келеді. Ай сайын құны 600 мың теңгеден астатын дәріні тұтынбаса тыныс алуы қиындайды екен.

Осыдан бірнеше жыл бұрын дәрігерлер «жазылмайтын дерт» деп диагноз қойған соң, Гүлжазира жиі күйзеліске түседі екен. Қазір жанында атасы мен 23 жастағы қызы бар. Денсаулығы сыр берген соң күйеуімен де ажырасып кеткен. Қызы Нұрила құрылыста істейді, бар тапқанын анасының дәрі-дәрмегіне жұмсайды екен. Бірақ бәрібір жетпейді. Денсаулық сақтау министрімен жолығуға талай рет өтініш берген, бірақ 3 жылдан бері ведомство басшысының қабылдауына жазыла алмай жүр. Министрдің орынбасарлары үнемі «күтіңіз» деген сөзбен шығарып салады екен. Ал, Нұриланың анасының денсаулығы күннен күнге нашарлап барады. Гүлжазира отырып ұйықтайды, жатқан кезде демікпесі ұстаса, өмірмен қоштасуы мүмкін.

«Денсаулық сақтау министрімен жолығамын деп жүргенімде 4 министр ауысып кетті. Министрмен кездестірмей жүр. Ажар Ғиниятпен AMANAT партиясында кездесесіз деген, сол күні белгісіз себеппен тізімнен алып тастапты. Ертең не боларын білмеймін. Бір жарым жылдан бері Ксолар препаратын қабылдаймын. Біреуі шамамен 120 мың теңге тұрады. Маған айына кемі алтауы керек. Туған-туыстарым кезектесіп алып беріп тұрады. Олардан қайта-қайта сұрай бермеймін ғой. Содан тоқтаттым. Енді гармондық дәрі ішіп жүрмін, ал оның зиянын білесіздер. Егер министрлік Ксолар препаратын мемлекеттен берілетін дәрілер тізіміне қосса, өмірім ұзарар ма еді», - дейді Гүлжазира Қалжанова.

Гүлжазираның қолында Денсаулық сақтау министрлігіне жолданған бір бума хат бар. Министрлік оның бәріне «мәселеңіз қаралып жатыр» деген жауап қатқан.

«Заң бойынша, мемлекеттен тегін берілетін дәрілер науқасқа әсер етпесе, оны әсер ететін дәріге ауыстыруға болады. Осы уақыт аралығында ем іздеп бармаған жерім жоқ. Ақырында осы Ксолар препараты көмектесетінін байқадым. Оның өзінде жазылып кетпейсің. Бір қалыпты өмір сүруге көмектеседі. Мен де басқа адамдар сияқты далаға шығып, серуендегім келеді. Өзім медбике болғанмын. Жұмысыма қайта оралсам деймін. Ажар Ғиниятпен жолығып, осы препаратты тегін берілетін дәрілер тізіміне қосуын өтінгім келеді», - дейді астаналық тұрғын.

Нұрила (қызы – авт.) «Қазақстан халқына» қорына да жүгінген, бірақ Қор өкілдері тек балаларға көмектесетінін айтыпты.

«Анам - ІІ топтағы мүгедек. Алатын жәрдемақысы 60 мың теңгеге де жетпейді. Денсаулық сақтау минстрі мүгедектігі бар жандарға көмектесе алмаса, онда немен айналысып отыр?! Мемлекеттен қолдау жоқ. Жағдайы қиындаса ауруханаға жатқызады. Ол жерде ауыр дәрілер береді де, үйге жібереді. Көп ұзамай анамның денсаулығы қайта нашарлайды. Осылай жалғасып келе жатқанына көп болды. Басында Ксолар препаратын өзіміз сатып алып жүрдік. Қазір ақшамыз жоқ. Сосын көмек сұрап, министрлікке бардым. Бірақ үш жылдан бері бірде-бір министрмен жолыға алмай келеміз. Астана қалалық Қоғамдық денсаулық сақтау басқармасының басшысы Тимур Мұратов шілде айында дәрі тамызда берілетінін айтты. Тамызда тағы да «күте тұрыңыз» деді. Қазан айында хабарлассам, тез шешілетін мәселе еместігін айтты. Менің анамның сырқаты күтпейді ғой. Қайтыс болғанын күтіп жүр ме?!», - дейді Нұрила.